دخمه زرتشتیان، برج خاموشان یا برج سکوت نام دارد و در سال ۱۳۸۱ با شماره ۶۳۱۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

زرتشتیان قدیم از دخمه ها برای به جا آوردن مراسم دینی خاص و همچنین به عنوان محلی برای نگهداری اجساد عزیزان متوفی شان استفاده می کرده اند. و اعتقاد داشتند دفن مردار در خاک باعث آلودگی عنصر خاک می شود، دخمه ها را دور از مناطق مسکونی و در خارج شهر به صورت استوانه ای سنگی بنا می کردند تا از جنس خاک نباشد. همچنین نکته قابل توجه دیگر این بوده که معتقد بودند که دوری از شهر باعث می شود تا وزش باد، گردی از آن اجساد را به شهر نبرد..

هنگام رسیدن به منطقه کوه دخمه دو بنا را می بینید که یکی از آن ها قدیمی تر از دیگری است. دخمه قدیمی تر مانکجی هاتریا نام دارد که توسط شخصی به همین نام که اصالتاً هندی بوده، که با قطر ۱۵ متر ساخته شده و قدمتش مربوط به سال ۱۲۳۵ می رسد. دخمه دوم به گلستان معروف بوده و قدمتش به دوران قاجار می رسد؛ در سال ۱۳۱۰ ساخته شده و قطرش ۲۵ متر و ارتفاعش ۶ متر است. گفته می شود برج دوم به این دلیل ساخته شده که برج اول صعب العبور بوده است.

دخمه سقفی گنبدی شکل دارد که با تخته های سنگی پوشیده شده و فضای داخلی آن به سه بخش مردانه، زنانه و بچه گانه تقسیم بندی شده است.